Waarom 1 op de 5 fysio’s in Nederland een andere weg kiest dan de eerstelijn (en waarom dat oké is)

"Zou er niet meer mogelijk moeten zijn?"

‍

Maar als je net afgestudeerd bent of in je laatste jaar zit, voel je misschien toch dat er iets niet klopt. Je hebt je diploma, je BIG-registratie staat klaar, de arbeidsmarkt schreeuwt om fysio's. En toch... de Nederlandse eerstelijns zorg voelt niet als jouw toekomst.

‍

Je bent niet de enige. Je maakt deel uit van een groeiende groep jonge therapeuten die worstelt met dezelfde vraag.

De cijfers vertellen een verhaal

In 2024 stopten 2.000 fysiotherapeuten met hun beroep. Dat klinkt misschien abstract, totdat je beseft dat veel van hen nog maar net begonnen waren.

‍

Het aantal studenten daalde met 15% tussen 2020 en 2024, terwijl de vraag door vergrijzing juist stijgt. En meer dan de helft van de praktijkhouders overwoog te stoppen. Voor 17% van hen werd dat al werkelijkheid.

‍

De Nederlandse Zorgautoriteit concludeerde in juni 2025 dat er op korte termijn geen acute problemen zijn met de toegang tot fysiotherapie. Maar ze waarschuwen wel voor risico's op middellange termijn als er niets verandert.

‍

Dit is geen tijdelijke dip. Er is structureel iets aan de hand.

‍

Waarom de Nederlandse eerstelijns fysiotherapie niet voor iedereen werkt

‍

1. Het salaris staat niet in verhouding

Starters in de eerstelijn verdienen gemiddeld €3.525 bruto per maand. Voor een hbo-opleiding van vier jaar is dat bescheiden. Ter vergelijking: 35% minder dan collega's in het ziekenhuis.

‍

Het probleem zit vooral in het ontbreken van een cao. Geen cao betekent zelf onderhandelen over salaris, vakantie, pensioen en bijscholing. Werkgevers kunnen vrijwel zelf bepalen wat je verdient, en dat leidt tot grote verschillen tussen praktijken.

‍

2. De werkdruk is te hoog

Contract: 40 uur per week. Realiteit: gemiddeld 43,8 uur. Die extra uren? Vaak onbetaald. Administratie, verslaglegging, overleg met andere disciplines: allemaal tijd zonder patiënt op de bank, maar die wel gedaan moet worden.

‍

Je ziet gemiddeld 12-16 patiënten per dag. Dat klinkt niet extreem, totdat je beseft dat je voor elk consult moet voorbereiden, documenteren en vaak moet schakelen tussen een sporter met een hamstringblessure en een oudere met osteoporose. Die mentale wissel kost energie.

‍

3. Meer administratie dan behandelen

Zorgverzekeraars eisen steeds meer verantwoording. Elke behandeling moet gedocumenteerd, elke keuze moet onderbouwd. Veel fysiotherapeut die in Nederland hebben gewerkt vertellen ons: “Je wordt eigenlijk aan alle kanten tegengehouden om mensen écht te helpen.”

‍

Behandel Index, kwaliteitsregistraties, declaratiecodes: het voelt soms alsof je meer accountant dan therapeut bent. Terwijl je fysiotherapie bent gaan studeren om mensen te helpen bewegen, niet om Excel-sheets in te vullen.

‍

4. Weinig tijd, geen zekerheid

In Nederland heb je vaak maar 20-30 minuten per patiënt, inclusief in en uitkleden. Te weinig tijd om echt kwalitatieve zorg te leveren.

Daarbovenop: geen cao betekent zelf onderhandelen over salaris, vakantie, pensioen, bijscholing en verzekeringen. Veel starters moeten hun eigen pensioen financieren en bijscholing uit eigen zak betalen. Dat loopt al snel op tot honderden euro's per maand, wat weinig ruimte overlaat voor andere uitgaven.

‍

Er zijn andere wegen

Niet passen in de Nederlandse eerstelijn betekent niet dat je geen goede fysiotherapeut bent. Het betekent dat het systeem niet bij jou past. En dat is prima.

‍

Optie 1: Zwitserland

In Zwitserland worden fysiotherapeuten betaald wat ze waard zijn.

‍

Starters verdienen €6.000-€6.500 bruto per maand. Dat is €70.000 per jaar, plus een dertiende maand. Met 10 jaar ervaring kun je rekenen op ongeveer €85.000. Ja, Zwitserland is duurder. Maar als je normaal met je geld omgaat, kun je makkelijk €1.300-€2.000 per maand sparen.

‍

Maar het gaat niet alleen om het geld. In Zwitserland werk je zonder Behandel Index en met veel minder administratieve verplichtingen. Je hebt meer tijd per patiënt, minder papierwerk en je voelt je gewaardeerd voor je werk. En uit eigen ervaring weten we hoe mooi de meren en de bergen hier zijn, maar dat even terzijde!

‍

Benieuwd? Bekijk hoe je werk vindt in Zwitserland of lees over hoe emigreren werkt.

‍

Optie 2: Specialiseren

Misschien past Zwitserland niet bij je, maar wil je wel blijven behandelen. Overweeg dan om te specialiseren:

• Sportfysiotherapie – werk met atleten en sportteams
• Kinderfysiotherapie – focus op ontwikkeling van kinderen
• Geriatriefysiotherapie – specialiseer in ouderenzorg
• Oncologiefysiotherapie – begeleid kankerpatiënten
• Bekkenfysiotherapie – groeiende specialisatie met veel vraag

De vraag naar gespecialiseerde fysio's groeit. Specialisaties betekenen vaak betere arbeidsvoorwaarden en meer voldoening, omdat je écht expert wordt.

‍

Optie 3: De tweedelijnszorg

Fysiotherapeuten in ziekenhuizen en revalidatiecentra verdienen 35% meer. En je hebt wél een cao: gegarandeerde pensioenopbouw, duidelijke salarisschalen, betaalde bijscholing en een betere werk-privébalans.

‍

Je werkt in een institutionele setting in plaats van een eigen praktijk. Maar als je prijs stelt op zekerheid en structuur, kan dit een uitstekende keuze zijn.

‍

Conclusie: Kies wat bij je past

Het vak fysiotherapie is waardevol. Patiënten waarderen fysio's met gemiddeld een 8,5 tot 9,5. Het werk is betekenisvol. Maar het systeem in de Nederlandse eerstelijn werkt niet voor iedereen.

‍

De politiek is zich bewust van de situatie. In juni 2025 werd in de Tweede Kamer gesproken over de hoge uitstroom en lage vergoedingen. Er wordt marktonderzoek gedaan en hopelijk volgen daarna concrete stappen om het vak aantrekkelijker te maken. Fysiotherapeuten verdienen beter, letterlijk en figuurlijk.

‍

Fysiotherapie is een prachtig vak. Je helpt mensen bewegen, verlicht pijn en ziet direct resultaat. De patiëntwaardering is hoog, het werk is afwisselend en de vraag naar fysiotherapeuten groeit. Op papier zou het perfect moeten zijn.

‍

Maar jij hoeft niet te wachten tot het systeem verandert. Je hebt nu al opties. Misschien is Zwitserland jouw avontuur, waar je drie keer zoveel verdient en minder administratie hebt. Dit kan ook voor één of twee jaar, wat veel mensen via ons doen. Want ook als je een korte periode gaat, kan jij jezelf meer mogelijkheden geven wanneer je weer terugkomt. Meer werkervaring, meer zelfkennis, en een afbetaalde studieschuld.

‍

Of misschien ga je specialiseren en word je expert. Of misschien kies je voor de zekerheid van de tweedelijnszorg.

‍

Je studeerde om mensen te helpen bewegen, pijn te verlichten en levens te verbeteren. Niet om te overleven in een onderbetaald systeem. Kies wat bij jou past. Dat is geen mislukking. Dat is luisteren naar jezelf.

‍

Klaar om je opties te ontdekken? Start je avontuur met takeoff en zie wat mogelijk is.

‍